Ateş düştü gönlüme Şiiri - Sinan Karakaş

Ateş düştü gönlüme,/ Nerede söndürenim,
Yaşlar doldu gözüme,/ Yok mudur güldürenim,,
Yarin güzelliğidir, / Başımı döndürenim,
Karlar bile söndürmez, / Yanar yüreğim benim,

Unutma hep sen varsın,/ İnan ki belleğim de,
Yanlız sen bana yarsın,,/ Sen varsın yüreğimde.

Vuslat olmadan dinmez, / İçimde hasret bitmez,
Yar beni neden görmez,/ Görüp çare üretmez,
Damarımda kan olmuş,/ Bedenimde de canım,
Hayalimden hiç gitmez,/ Aklım başka şey gütmez.

Unutma hep sen varsın,/ İnan ki belleğim de,
Yanlız sen bana yarsın,,/ Sen varsın yüreğimde.

Su gibi hava gibi,/ Ruhum sana muhtaçtır,
Yandığımın delili,/ Ağarmış olan saçtır,
Yüreğim sancımakta,/ Ruhum bile hastadır,
Bir tebessümün bile,/ Bu yarama ilaçtır.

Unutma hep sen varsın,/ İnan ki belleğim de,
Yanlız sen bana yarsın,,/ Sen varsın yüreğimde.