Ateş Çemberi Şiiri - Mehmet Halil

1978 İHE inşaatında un silosuna düşüp boğulan Mehmet Güler anısına

ne kadar da mutluydun, işe girdim diye
Üstünden dağlar kalkmış,
Gözlerin pırıl pırıl,
bir otomobil farı gibiydi
bakarken, dimdik ileriye.

Sıcak, candan, fedakar,
Ne çabuk ısınmıştık sana,
Koşardın, her işe, tek başına.

İşe yeni giren işçilerin,
Deneme suresi denilen,
O ateş çemberinin içindeydin.

Diğerleri senden kıdemliydi.
Sana verirlerdi, en riskli işleri,
Kışlaya yeni girmiş, kıdemsiz asker gibi..

Un deposuna düşen, bir çatal anahtar için,
Deponun dibine indirildin.
Bir çatal anahtara, değiştirildin.

Sen yine de gülerek inmişsin,
Cesedini gördüğümde,
Gülücükler donmuştu yüzünde.

‘’Ölenle ölünmez ‘’ demişler,
üç çocukla geçinsin diye,
karına altı milyon vermişler.
Bir çatal anahtar parasına,
Defterini dürmüşler.

Sabah sekizde, silonun dibindeydin,
Saat on dörtte, toprağın dibinde.

Sendika, işveren ve işçiler,
Aynı oyunun içindeydiler.
Issız adada aç kalmış gibi,
İçlerinden birini yediler.