Ateş çemberi Şiiri - Ahmet Yasin Aktürk

Filistin toprakları canhıraş bir hal aldı,
Küçücük çocuklar bile şehadet şerbetini tattı.
Bu kederli, zulüm gören şehrin vebali,
Uyuyan, sesi çıkmayan Müslümanlara kaldı.

Yeni doğmuş çocuklar, ateş Çemberinde kaldı! Mahzun Feryatların sesi yürekleri dağladı,
Bir Arslan gibi kükreyip buna dur demenin yerini, Oturup bu zulmü Film gibi seyretmek aldı..

Bunlardan dilhun Olanların sesi yetersiz kaldı. Acımasız siyonist güçler Kudüs'ü esir aldı.
Mescid-i Aksam dinimin ilk kıblesi,
Tekbir sesleri yerini çocuk feryatlarına bıraktı.

Meyus bir ümmet kendince Çırpındı.
Elinden bir şey gelmeyince cefası arttı.
Bu zalim durmak bilmeyen İsrail'i,
Adaleti ve gazabı büyük olan Allah'a bıraktı.

Haddizatında İslam beldesi olan Mescid-i Aksa'ydı Çocuk katili İsrail'in döktüğü kanlar buladı. Peygamberin ümmetine bıraktığı güzide emanete, Bugün, Müslümanlar ilk kıbleye sahip çıkamadı.

Huzuru bekleyen şehir Kudüs yalnız kaldı.
Güzel günleri Tarihte özlemle kaldı.
Sabret Aksam elbet bitecek Bu Zulüm;
Kardan aydınlık Bir sabahın Doğmasına az kaldı.

(Canhıraş: Yürek parçalayan acı - Mahzun: Üzgün
Dilhun: Üzgün - Meyus: Kederli)