Ateş Çemberi Şiiri - Kemal Berk

Ateş çemberinin düştüm içine
Alev alev yanar yürek acıdan
Ağlarken düştüm kuyu dibine
Kıvranırken kimse bakmaz yakında

Yüreğim yandıkça canım acıyor
Çölde susuz kalmış suyu arıyor
Gönül deryasına lavlar akıyor
Halimi görenler bakar uzaktan

Üç günlük dünyanın nicedir hali
Yakan bile sormaz cananın hali
Serap'ın peşinden koşarken hali
Aldatan insanlar bakar oradan

Dağlara bakarsan ne yüce derler
Baştaki dumanlar kedere benzer
Sevenler durmadan ezdikçe ezer
Gözleri kızarır yanar acıdan

Erenler sözüne uyan canlarız
Yüreği yanana kucak açarız
Ateşin acıyı nurla sararız
Dert etmez sevenler ölse sızıdan

Kimi dertten yanar kimisi aşktan
Gönlünü ferah tut hepisi Hakk-tan
Sınavsız olur mu yaşarken dünyan
Kül özüyüm sabrı verir yaratan

Kemal'eren/Kemal Berk.