Ateş Böceğim Şiiri - Zennehar Yılmaz

İzini sürdüm bir ömür rüyanın Avcı mıyım avlanan mı bilemiyorum Gözümü diktim karşı dağa yamaca Uçurum başından sesleniyorum İz üstündeyim yine bir rüyanın Her gece bir bölüm gibi Seyircisi de oyuncusu da benim Figüran kullanılmaz bu filmde Sahnem hayal ormanı çiçekli böcekli Bir rüya ki sevgi şerbeti sanki Her gece yudumlamaktan Mutluluk çığlıkları atar gibiyim Bu gece alışılmadık bir şey oldu Rüya kapısını açık bırakmışım Gözlerim kapanırken unu tu vermişim Rüyaların prensi yoksa rüya içinde hayal miydin? Düşümdeki korkumun yansıması mıydın? Yoksa karanlığımın ateşböceğimi Bir yanıp bir sönen elime almaktan korktuğum Kaybolacak ışığın dokunursam yaklaşma dur öylece…