Ateş Böceği Şiiri - Selçuk Gül

ATEŞ BÖCEĞİ

BİR RÜZGAR ESTİ YANIMDAN
SANKİ BİR ŞEYLER FISILDIYORDU
ÜŞÜMEKTE OLAN VÜCUDUM YALNIZLIĞA AĞLIYORDU
NE OLURDU YANIMDA OLSAYDIN

KAPKARANLIK OLSA HER YANIM
SENSİZLİĞİ BEN ÇAĞIRMADIM
KOVAMIYORUM KAPIMIN ÖNÜNDEN
SEN GELMEYİNCE BİTMİYOR DERTLERİM

ADI KONSADA BU AŞKIN
SENİ HER ZAMAN SEVECEK BU ŞAŞKIN
YAŞI OLMAZ ASLA AŞKIN
OLMASAKTA BİRBİRİMİZE YAKIN

MEVSİM MEVSİM AÇARSIN
KELEBĞİMSİN KONAR UÇARSIN
ATEŞ BÖCEĞİ GİBİ NEDEN YANARSIN
ORALARDA BENİ ARAR MISIN

OLMASAYDIN SEN BENİM ÖMRÜMDE
DERT TASA HEPSİ BİR YERDE
HAYATIM UÇURUMUN DİBİNDE
ÇAĞIRSAM GELİRMİYDİN BENİMLE

BAKSANA BULUTLARA
NEDEN AĞLIYOR
DAMLALAR BİRBİRİYLE YARIŞIYOR
SANKİ MUTLULUĞA KOŞUYOR

SENİ DÜŞÜNMEM YETİYOR
KENDİMDEN GEÇİYORUM
BU YOLLARDA YALNIZ YÜRÜYORUM
SENSİZ ÇARESİZ ÜŞÜYORUM

"© [SELÇUK GÜL] 2025. Tüm hakları saklıdır."
12-04-2011