Ateş Benim Kül Benim Şiiri - Sinan Karakaş

ATEŞ BENİM KÜL BENİM

Ateş benim kül benim,
Acze düşen kul benim,
Gözyaşıyla oluşan,
Gördüğün her göl benim.

Söndür ateşi söndür,
Döndür çevrende döndür,
Aşkınla sarhoşum ben,
Gün dediğin bugündür.

Yakacaksan daha yak,
Dön de ateşime bak,
Senden tek istediğim,
Beni eyleme ırak.

Sevenin işi yanmak,
Ateşlere dayanmak,
Her nefes alışımde,
Yalnız seni solumak.

Kül oldum gül dibine,
Girdim göğüs cebine,
İnsani söz dinliyor
Hayrandır edebine............İNSANİ