Himmet dayının dediği gibi,
Ateş ve barut yanyanaydı.
Kimin ateş kimin barut,
olduğunun ne önemi vardı.
Parmak uçlarım dudaklarında,
yolunu kaybetmiş bir gezgin gibi,
dolaşıp durdu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta