Ateş abdestimsin

sonuçta yaşadığımdır sensizlik,
kuruduğum sensiz gerçeklik..
yaşamaya sebep oldun, oysa ölmemdi temizlik.
haddim kendimi bilmezlik,
yani sensizsem tam kepazelik..
bırakırsan bu şarkı yarım kalacak,
yüreğim bile tamamlayamayacak...
hasretin avcumda ateş alacak
dudağım kana bulanacak, yanacak..
seni sevmek ateşle abdest almak,
yüreğini seccade yapmak,
ağzında duaya durmak gibidir Şahrud...
ee şairlik cehennemliktir özünde,
kelimeler ateş olur dilinde.
yüreğinde sızı ayaklanmışsa,
kasırgalar çıkar nefesinde...
her zaman akla ve dile gelen
yüreği ve niyeti karşılamaz derler,
yüreğine selam söyle ..
çelişkilerine;
nerdeyse dilim can verecekti ağzımda,
nefesim boğuldu boğulacaktı boğazımda,
tellerim kırılacaktı gönül sazımda,
yine kaderim olacaktı göz bozgunumda...
yoruluyor huzurum solumda,
bakımsız hüzünlere solduğumda.
biraz ışığa çıktım gözünde,
sana değil özümedir zulümde...