Ateş Şiiri - Evren Özcan

Bir ateş kendini yakan,

Kalbine sıktığın kurşun kadar aziz ve onurlu,

Tek şansı var, var olmak için değil,

Adı duyulsun diye,

Bilinmekse maksadı, girmeli kalbe,

Vurmalı beyninden,

Vazgeçti şimdi,

Ateş ki kendini yakan

İçten içe,

Sonsuza giden,

Büyüdükçe büyüyen

Sonra dinen, yaman ve yalnız

Kendine yenik

Direnmeyen

Ateş, acı ve ya güneş,

Sonsuz istikbalinin ön ayağı

Yahut bugün bitişinin son durağı,

Yanmaksa yanmak,

Varsa daha alası,

Vazgeçilebilirse,

Çıkar kalpten,

Vursun bir kez daha

Desen de dönmez,

Ondandır onuru, gururu,

Kalbe sıkılan kurşunun,

Öyle ateştir içinde taşınan barutun.

Evren ÖZCAN

24.03.2012 Cts 03:15