Ateş Şiiri - Sevim Atan

Senden önce kimse olmadı,
Senden sonra çok direndim.
Sen beni hiç sevmedin,
Ben sana çok değer verdim.
Değmezmişsin bilemedim
Ağladığım günlere, düşündüğüm
Kurtarmaya çalıştığım ilişkiye,
Sevgimin yüceliğine,temizliğine.
Kötü günümde yoktun yanımda
Ağlamadık beraberce aynı şeye
Yada beni teselli etmedin sevgiyle
Ve de göğüslemedik acıları elele.
Bir heryerdeydin, bir yoktun.
Vardın, yokoldun.
Aynı yanan ateş gibi,
Yandın, yaktın, söndün, kül oldun.
Ya da bir ateştin
Yakan, kül eden…
Küllerimi denize savuran
Bir yel oldun sonra…
Tamtamlar çaldı, borular öttü,
Ama ben duymadım.
Bir ateş çemberinin içinde,
Yakılmak üzere olduğumu anlamadım.
Bir akrep kadar cesur olamadım.
Sokup kendimi kurtaramadım ateşinden…

Sevim Atan
11.11.1999