Uğrun uğrun ayrıldım aralarından; onların
çıkamayacağı sarp yamaçlara tırmandım; onların
toplayamayacağı kadar çalı çırpı topladım, onların
taşıyamayacağı bir denk yapıp yükledim sırtıma;
çalıştığımız tarlaya döndüm uğrun uğrun.
Tarlanın uzakça bir yerine kocaman bir ateş yaktım,
yanlarına gidip ateşi gösterdim onlara.
Koşuşup çevresine bağdaş kurdular.
Gülümsüyorlar, üşümüyorlar artık.
Oysa ben, senden uzakta
donuyorum
yaktığım ateşe baka baka.
Kayıt Tarihi : 1.12.2005 01:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Oflazoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/01/ates-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!