Ateş Şiiri - Zeki Çelik

ATEŞ

Hasretlik çeksek de yine ayrıyım,
Bedenler yıprandı,hasta sayrıyım,
Toprağa kök saldım ondan eğriyim,
Bizleri kavurdu sönmeyen ateş.

Gülleri koklarken dikenler battı,
Hayaller kurarken tüm işler yattı,
Sırları bilenler bir pula sattı,
Bizleri kavurdu sönmeyen ateş.

Hançere saplanmış kanar yüreğim,
Ayak, bacak sakat, kırık bileğim,
Sağlığa kavuşmak bütün dileğim,
Bizleri kavurdu sönmeyen ateş.

İftira atanlar neşe içinde,
Dürüstüm diyenler başka biçimde,
Sorunlar yarattı, dostlar seçimde,
Bizleri kavurdu sönmeyen ateş.

Ne seni, ne beni düşünen olmaz,
Zeki'nin derdini sayfalar almaz,
Yalancı dünyada hiç kimse kalmaz,
Bizleri kavurdu sönmeyen ateş.

17-10-2005 ZEKİ ÇELİK