Ateş Şiiri - Hüseyin Muşmal

ATEŞ

İçinde bir ateş olsaydım keşke
Bağında bir bülbül olurdum gülüm
O zaman korkmazdım düşmeye aşka
Senden ayrı kalıp görmezdim ölüm

Ne sesini duydum ne gördüm yüzün
Her akşam kaplıyor beni bir hüzün
Bir kere görseydim ah kaşın gözün
Sabahlara kadar çekmezdim zulüm

Ne yazık uzaksın benden o kadar
Böylesi bir dünya öylesine dar
Ne olur anlasan ah gelsen ne var
Hiç mi bilinmez şu benim yolum

Bir kere görmeden günün birinde
Şu kısa hayatın meçhul yerinde
Kalmazsa ümidim öyle derinde
Çıksın mı şu canım dursun mu solum

Eşrefim ah etme kim kulak verir
İstersen mecnun ol hasretten delir
Sus artık görmek isteyen gelir
Gelmezse bağlansın gözlerim kolum