Ateş Şiiri - Fuat Eriçok

var oluş nedenimizdir
güneş olarak tepemizde..

ısı verir..
ışık verir..
hayat verir..

ocakta yemeğimizi pişirir..
sobada yuvamızı ısıtır..
hücrelerimizde enerji verir

zaman olur, yok edici kesilir
yakar kavurur önüne geleni
evleri.. ağaçları.. ormanları küle çevirir!

aşık olursun..
hasta olursun..
yükselir
çanına ot tıkar!

yobazın dilinde cehennem dekoru..
elinde ilkel bir cinayet silahı!

o şaşkınlar ki
kendileri gibi düşlerler..
işkence düşkünü psikopat sanırlar taptıkları ilahı!

fizikte bize uzaklardan göz kırpan yıldızlardır
hepsinde de sadece kor kor ateş vardır

kimyada maddelere biçimler verir
bir durumdan başkasına çevirir..
gücüne karşı koyamaz erir
demir!

su ile ilişkisi trajiktir
hem kaynatıp buharlaştırır suyu..
hem yenilir azıcık suya..
sönüverir!

yok olur tüm azameti
haşmeti
huşuneti!
bilginle karşılaşan cahile dönüverir!

erkeğin ateşlisi siyaset meydanlarında..
spor sahalarında
ya da iskambil.. tavla başında..

kadının ateşlisi ise
ya giyinmiş süslenmiş şen şakrak
gülerek.. kıvrılarak.. savrularak..
pastanelerde..
ya da ağrıdan, sancıdan kıvranarak
hastanelerde..
karşı cins avında!

evet
örneğin aynı et
aynı ateş!
neye kısmet neye niyet

gün olur önümüzde leziz bir biftek..
gün olur yanmış, kararmış bir leş!

sözün özü
ateş..
bizimle hem hasımdır
hem kardeş!

hayatın her durumunda atılan zar gibi..
bir tarafı yek..
bir tarafı şeş!

03 ocak 2013