Yaklaşmak kaldı ardınca ateşe,
Körüklenmiş yeşil dallar arasında
Kar yığınlarının bürudetindeki ateşe...
Yaşamın kıyısında çırpınan
Körpe bir dalgaya uzanmış
İki sevgilinin ateşine,
Cehennem denen mereti buldum ben
Şarap kadehimdeki kızıl ateşte,
Bir zerdüşt veledinin dağlarında
Söndürülen ateşte,
Kandım ben ateşe;
En çok da
Suyla aldatılan ateşe...
Kayıt Tarihi : 22.2.2011 14:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Cevdet Dino](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/22/ates-127.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!