Bir tutam da ateş oldum yandım
Duman oldum buluta karıştım
Kül oldu benden geriye kalan
Kül de kalmadı rüzgar savurdu
Düştüm bende ateşin içine
Kavurdu beni içten içe
Södüremedim bu ateşi de
Beni kül edip verdi rüzgara
Ateşten bir şey olmaz sandım
Bana dokunan yanar sandım
Ama yanan yine ben oldum
Acı rüzgar da savrulan oldum
Seyit im kaçamadım ateşten
Ben düştüm o ateşin içine
Can dostlarım düşmeyin siz de
Beni yakan ateşin içine
Kayıt Tarihi : 24.7.2010 21:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyit Uysal](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/07/24/ates-122.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)