Ates Şiiri - Hidir Kalay

Hidir Kalay
72

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ates

'sana düsman, bana düsman,
düsünen insana düsman,
vatan ki bu insanlarin evidir sevdigim,
onlar vatana da düsman'
nazim dan
daha iyi kim gercek düsmani tanimladi
bilemiyorum
siir gibi bir hayati
bir dünyayi
nazim gibi baska kim
böyle anlatabildi
bilemiyorum
zulum dolu bir dünyaya
kim nazim kadar
'kahr olsun zulum'
dedi
bilemiyorum
kim dedi daha baska
'yasamak bir agac gibi tek ve hür,
bir orman gibi kardescesine'
biliyorum ben
'bu hasret bizim'
hafizamda, benligimde, kisiligimde
vicdanimda
bir kocaman hümanizmanin,
esit, kardesce bir hayatin hayali yakti bizi
tutustuk nazim ile, 'hirosimada öleli'
'sevda ile düs ile'
daglari delmek istedik kerem ile aslli ile
ahmet arif ile anadolunun unutulmuslarinin
biz oldugumuzu
'dogdun üc gün ac tuttuk'lari bizdik
'atom güllerinin katmer actigi'
bu sirca dünyada,
'sairlerin bilginlerin dünyasinda' 33 kursun yiyen bizdik
yine de
'bahar gelmis memleketimin daglarina'
degip
mapusdamindan bahar sarkilari söyleyen
'görüsmecim yesil sogan göndermis,
karanfil kokuyor cigaram'
daglarinda doganin zincirlerden azad nasil yeserdigine tanik
yine bizdik
kardes bildik her dili, her insani, her kengeri her tasi
her yilani
kutsadik her tohumu, her tasi, her suyu
ayi, günesi, yagmuru ve insani
her dere kendi yataginda aksin diye,
her kus kanadini özgür cirpsin diye, yuva yapsin diye,
her insan
sikayeti olursa bir tek ölümden olsun diye
dünyanin her karis topragi su dünyada yasayan
her canli icin var olsun diye
'yarin yanagindan gayri herseyde,
her yerde hep beraber' ortak olsun diye
tenimizi meydana serdik,
geldik,
canimizi canlarina siper ettik
geldik
yenildik, vurulduk, dövüldük, ezildik
serbet olmaya yeniden seker olduk
yakildik madimakta
vurulduk kizilderede mahir lerle
asildik denizler' ce
ibo'larca ser verdik sir vermedik
iskencede yitirdik bedenimizi zeynel abidinler'ce
kimsesiz mezarliklarda
ot olduk gökyüzüne tohum savurduk
savrulduk karismak icin topraga tohumumumuzla, ekin olduk
'dariya saydilar bizi'
ürettik,nasirli ellerimizle hayati
muhabbeti bal eyledik 'ariya saydilar bizi'
sevdamizdan döndük kendi döngümüzde kainat misali
mevlana dediler bize
devran devran degil, degismeli dedik
her dönem astilar bizi, kestiler bizi, sürdüler bizi
'bitsin insanin insana zulmü, insanin paraya kullugu' dedik
olmaz dediler
'hain' ilan ettiler bizi,
nazim misali
Dersim de Seyt Riza gibi Pir Sultan misali
bu kacinci öldürüsün be Hizir pasa,
sen astikca, kestikce daha bir diri geldik biz
bu aleme
askimizdan, hasretimizlen yanan yüregimizle köz eylediler bizi
her birimizi pervane edip,aska saldilar bizi
karanliktan korktuk, semah döne döne günese uctuk
ateste kavurduk kendi bedenimizi
aydinlansin diye su cirkin yüzler
fitil olduk, cira gibi yaktik bendimizle
olduk her cag bir kivilcim
bu ASK icin
'ASk olsun sana cocuk'
ASK dediler bize

06.11.2009,
KÖLN

Hidir Kalay
Kayıt Tarihi : 16.1.2010 20:50:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hidir Kalay