Atatürk Yaşıyor Dostlar!

Hazan’ın sarartan burukluğunda
Gönlümde pırıl pırıl taç yaprakları
Her ayın güzel bir çiçeği var da
Benim içimde açan, Kasımpatları

Her renkten çiçek açar Kasımpatları
Beyazı, kırmızı, sarısı , moru…
Sanırsınız bahçeye gökkuşak düşmüş
Çiçeklerin üstünde su damlaları

Kasımı bu yüzden severim dostlar
İçimi rengarenk duygular kaplar
Bir yandan yüzümü güldüren bahar
Bir yandan sarartan tuhaf duygular

Bu ayda dallardan yaprak dökülür
Belleğimde şanlı bir tarih belirir
Kuva-i Milli’den oluşmuş ordu
Düşmanla yapılan şanlı savaşlar

Cumhuriyet ilânı ve inkılâplar
Her kasımda içimde tekrar göverir

Koklarken bu ayda bu çiçekleri
Mutlanırım sanki bir cennette gibi
Bir anda içime acı çökelir
Atatürk’ü yitirdiğim aklıma gelir

Tesellim, o güzel sözde yeşerir:
“Beni görmüş sayılır beni anlayan
İzimden yürüyen, beni savunan”
Böyle demişti bize ölümsüz insan

Sağa-sola bakarım, dönüyor devran
Çocuklarla, gençlerle dopdolu her yan
0kullar, fabrikalar……insanla dolu
Davul-zurna çalmasa da
...................................her taraf bayram

Haykırmak isterim, gönülden candan
Atatürk yaşıyor, yaşıyor inan!

Bakmayı sürdürürüm içim hoş olur
İlim- irfan ordusu yolu doldurur
Dört bir yanım her yaştan insanla dolu
Gördüğüm her insan Atatürk olur!

Sürülen topraklar, tüten bacalar
Tarlaları sulayan büyük barajlar
0kullar, fabrikalar, köprüler …yollar
Cıvıl cıvıl kuş sesleri, mutlu insanlar

Beni anlar mısınız bilemem amma
Atatürk ölmedi, yaşıyor dostlar!
……………......*……………..