Atatürk’te çocuktu
Oda çok küçücüktü
Mavi mavi gözleri
Elleri minicikti.
Çok küçükken yürüdü
Yıllar geçti büyüdü
Askerliğin sevgisi
Gözlerini bürüdü.
Kanı sıcak kaynardı
Kitap diye yanardı,
Oda her çocuk gibi
Çelik çomak oynardı.
Çok zeki bir insandı
Kendisine inandı
O daha çocuklukta
Cesur ve çalışkandı.
Kayıt Tarihi : 19.3.2017 01:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!