Atatürk Mavisi Şiiri - Erdem Gümüş 2

ATAM MAVİSİ

Ne nazar boncuğunda,
Ne yeşil sarıya vurunca...
Ne derya, ne de deniz,
Maviyi gözde sevdim...

Selanik'ten Samsun'a
Çakmak çakmak Zübeyde- Rıza evladı;
Işığı korkusuz yörük gözünde sevdim...

Maviyi yurttan cihana
Sulh bakışta...

Bin iki yüz seksen üç ton renkte sevdim...

Maviyi tek Balkanlar'da,
Gelibolu'da,
Conkbayırı'nda
Anafartalar'da sevdim..

Yedi düveli yıkışta.
Sarıyı saçta,
Kıvrık kaşta sevdim..

Ulu başlı gözde sevdim maviyi
İlimde,
bilimde ,
devrimde
Saltanatla savaşta,
Giyimde kuşamda,
kadına hakta
İnsanca yaşamakta sevdim…

En çok da;
Ezber bozduran
Cumhurbaşkanında sevdim maviyi..
Güneşin solduramadığı göklerde
İstikbalde sevdim maviyi

Cephe cephe,
Mevzi mevzi,
Elif elif diye gıcırdayan kağnılardaki
barutta sevdim....

Dolmabahçe'den Hatay'a
O son uykuya dalan gözde

"Anıtkabir'de sevdim bir de.

Bütün gözler mavi,
her On Kasımda.
Dün, yaslı yaşta vurulmuştum,
bütün bakışlar
O'na çalarken
Ata mavisinde sevdim bu gün yine maviyi...

Yarına şimşek gibi akışta...
Aldanmayan bakışta sevdim maviyi...

KUL FİGANİ Erdem Gümüş)
İZMİR