Atatürk Daha Doğmamıştı Şiiri - Mustafa ...

Sene bin altı yüz seksen üç, Viyana’da
Osmanlı yenildi şu malum kuşatmada!
Sonra neler oldu iki buçuk asırda?
Zafer yazamazken savaş meydanlarına
Daha yüz doksan sekiz yıl var doğmasına…

Sene bin altı yüz doksan dokuz yılında
Berbat bir antlaşma yapıldı Karlofça’da.
Kimler vardı şu kaybedilen topraklarda?
Osmanlı veda ederken Macaristan’a
Daha yüz seksen iki yıl var doğmasına...

Yıkım var bin yedi yüz yetmiş dört yılında
Osmanlı çok küçüldü Küçük Kaynarca’da!
Karadeniz artık çıkarken Türk Gölü’nden
Hele Türk vatanı Kırım giderken elden
Doğmasına fazla var, yüz küsur seneden…

Sene olunca bin sekiz yüz yirmi dokuz
Karadeniz’in kuzeyinde artık yokuz!
İmza ederken Edirne Antlaşması’nı
Ve Yunan kazanırken bağımsızlığını
Biliriz biz annesinin doğmadığını.

Sene bin sekiz yüz yetmiş sekiz Berlin’de…
Romanya, Sırbistan, Bosna artık yok elde!
Karadağ, Bulgaristan, Doğu Rumeli de...
Kıbrıs kiralık gitti, artık İngiliz’de...
Mustafa üç yıl sonra doğdu Selanik’de!

Buraya kadar artık geçelim bir özet:
Dünkü vilayetler olurken birer devlet
Mustafa henüz doğmadı, bakın bir zahmet?
Ailesi de asla yönetmemiş devlet…
Şimdi söyleyin sizce nedir bu husumet?

Dünkü vilayetler tek tek devlet olurken
Nasıl başarmışlar? Sorun masal dinlerken!
Başarmışlar daha devlet bile değilken!
Artık anlayın şu Sakarya Zaferi’ni
Ve yüz yıllık devlet Yunan’ı yendiğini!

Batı bilimde teknikte hep gelişirken
Osmanlı bunları gerilerden izlerken
Üretim çok zayıftı, mahrum vergilerden…
Saray da borçlanıp yemişti bol keseden!
Osmanlı maliyesi çıkmıştı kontrolden...

Hem büyük savaşlar hem kapitülasyonlar
Çökertmiş Osmanlı’yı, karışır hesaplar.
Neler olmuştu bin sekiz yüz seksen birde?
İmzalanmıştı şu Düyûn-ı Umumiye!
Alacaklılar el koymuştu hazineye!

Bakın gitmişti elden mali bağımsızlık!
Sanki olmuş yarı sömürge, görün artık!
Halk fakir, devlet maliyesi hepten batık!
Nerede Mustafa bunlar yaşanıyorken?
Vallahi doğmuşsa o bakıyor beşikten…

Doğmuştu Osmanlı’nın en zayıf asrında!
Tarih sahnesine çıkmıştı son on yılda!
Ne nazır, ne sadrazam, olmadı hiç başta!
Bir de uzak kalmıştı ittihatçılara
Ve cephelerde girmişti çok savaşlara!

Ayrıca ihanet etmedi Osmanlı’ya!
Ne var ki payitahtta umut kalmayınca
Koştu Milleti’ne, doğru Anadolu’ya!
Ve Sakarya’da, Afyon’da tüm meydanlara
Şanlı zaferler yazmıştı asırlar sonra!

İki buçuk asır toprak kaybedenlere
Ve vatanı işgalde teslim edenlere
Dendi hep “Ulu Hakan” ya da “Mağdur Hakan”.
Devamı da var; hep birlikte “cennetmekan”…
Güzel hurilere ulaştılar doğrudan(!)

Utanma, ar haya yok, şimdi bu dil nece?
Sıra şu toprak kurtaranlara gelince
Hep birlikte dediler: Az aldılar ulan(!)
Hem attılar cehenneme, bulunmaz ünvan(!)
Ancak bunlar boş sözler, zaferdir şu Lozan!

Pendik/09.11.2022