Gömülüp te ruhumuza,
Bu kadar özlemleri çekmemiz neden?
Ağlamayıp ta sakinleşerek,
Gözyaşlarımızı boşaltmamamız neden?
Can suyumuzu yitirmememiz için mi,
Bu kadar yığıyoruz gözyaşları içimize?
Derya mı olacağız fırtınasız,
Taşmadan mı harab olup dolacağız içimize?
Ve aktıkça akası geliyor,
Gözlerimizden kanlı yaşlar içimize,
Huzur nedir bilmez işte bu yaşantımız,
Sustukça susuverir atar böyle içimize..!
Kayıt Tarihi : 18.3.2008 22:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!