Ocağın küllendi tütmüyor artık,
Sadece küllerin ısısı kaldı.
Verdiğin fikirler tutmuyor artık,
Çepe çevre bizi yobazlar sardı.
İlkeli eğitim öğretim varken,
Şimdi türban takke etrafı sardı.
Senin düzeninde ışık ararken,
Aydınlık dünyamız birden karardı.
Arıyoruz şimdi umut ışığı,
Ne yazık irtica yerlere çaldı
Suçlular gurubu; vatan aşığı,
Atam devrimlerin arkada kaldı.
Kayıt Tarihi : 25.1.2008 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kazanılmış devrimlerimiz bir bir yok olurken göz göre göre bu gidişada dur..diyemiyoruz.Baş döndürücü bu hızlılık bir şey yapamanın aczi içinde kendimden utanıyorum. Ancak elimden yazmak geliyor.Milletime yinede güveniyorum.Hakiki imanımızla Allah yardım edecektir inşallah.
Yazılmadık ne kaldı?
Şiir yazsam, destan yazsam
Yine seni anlatamam.
İNCİ GERMENLİLER
o kadr da umutsuz bakmamamız lazım
tarih boyunca hep birileri aydınlığı karanlığa çevirmeye çalışmıştır
duyarlı yüreğinize ve şiirinize saygılar...
TÜM YORUMLAR (3)