Atam Şiiri - Tacettin Fidan

Sizde gittiniz, ama çok erken!
Sizler istediğiniz kadar
tam sevilmediğinizi iddia edin:
Bence bu, kendinize
sevgi mahrumiyeti arz etmez.
Yalnız değildiniz, ama yalnız sevdiniz
İzninizle, farz edelim, siz
herkesçe çok sevilir bir kişiydiniz;
fakat, kimseyi sevmediğinize dair
bühtanlar ortaya atılsaydı:
O zaman, sizde cinayet iştahına
taht kurmuş bir husumet bağına
hemen dalabilirdiniz:
Aynen, o zamanın diğer devlet zorbaları gibi!
Fırsat bulsaydınız,
suikaste bile tamah edebilirdiniz.
O güzel başınıza
tahrik gayesi yerleşebilirdi.
Oysa, hüsnüniyet ve onun tamiri
en samimi emelinizdi.
Sevgiye, doğru yol açtınız:
Sizler, zaten ezelden o yoldaydınız.
Ama, yine tek, yine yalnızdınız, her yerde:
Nefretin, aşktan daha derin yerlerde
istemediniz, bir kervan kurmasını!
Varlığınız, şefkat ve merhametten kaynaklandı:
İyi kalpliliğe, acele ispat buldunuz;
zira, o kendinizde saklı duruyordu:
Hediye ettiniz, Türkiye’ye!
Çünkü, sizde bir müslüman çocuğuydunuz:
Gayrı-müslimde sizin sırrınız canlanamazdı!
Hakikatten seviyordunuz, çünkü
milli benliğinize sahip oldunuz, değerli Paşam
Neticede, örneğiniz ve ahlak güzelliğiniz
birlikte ve manevi himayenizde,
sadece bizimle yaşayacaktır.
Ruhunuz şad olsun ATAM!