Ağlamaktan gözlerimi yara bağladı
Ciğerimi, yüreğimi dağladı
İnsanlar hep ağladı
Atam, gözünü yumdu diye
Yağmurlar düşmüyor
Kuşlar suyunu içmiyor
Çiçekler açmıyor
Atam, gözünü yumdu diye
Kuşlar sensiz ötmüyor
Topakta otlar çıkmıyor
Pınarlar durdu, akmıyor
Atam, gözünü yumdu diye
Bulutlar yağmur dökmüyor
Nehirler de durdu akmıyor
Ağaçlar meyve tutmuyor
Atam, gözünü yumdu diye
Topraklar suyunu çekti
Ağaçlar yaprağını döktü
Çiçekler boynunu büktü
Atam, gözünü yumdu diye
Yağan yağmur yağmaz oldu
Ağaçların rengi soldu
Bülbüller ötmez oldu
Atam, gözünü yumdu diye
Analar ağlar çocuklar ağlar
Kurudu bozuldu bağlar
Dayanamadı, yıkıldı dağlar
Atam, gözünü yumdu diye
Gönlüm huzur bulmuyor
Gözüme uyku girmiyor
Benim aklım ermiyor
Atam, gözünü yumdu diye
Dünyaya bir kara bulut çöktü
Yüreğimi ateşler yaktı
Bugün, bülbül garip garip öttü
Atam, gözünü yumdu diye
Bir göz yumulacak
Binlerce göz açık kalacak
Atam sen rahat uyu
Atam, gözünü yumdu diye
Kayıt Tarihi : 8.10.2011 22:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Tırnaksız](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/08/atam-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!