Atam Şiiri - Abbas Paksoy

ATAM
Tam, bin sekiz yüz seksen bir yılında
Selanik’ten, bir güneş doğdu, falımda
Kemal çiçekleri, açtı dalımda
İşte, o doğan güneş, sendin ATAM

Baban, Ali Rıza Efendi, belli
Anan, Zübeyde Hanım, tatlı dilli
Başında, Yavuz Sultan gibi, yelli
Gururun, şöhretin, şanın var, ATAM

Askeri okullar, hedefin oldu
Subaylık, ruhunun içine doldu
Şam’da, beşinci ordu,sana kuldu
Hep görevden göreve, koştun ATAM

Sen, binbaşı oldun, otuz yaşında
Tobruk taarruzunda, cenk başında
Otuz üçte, yarbay yazdı, kaşında
Kocaçimen Tepe, senindi ATAM

Yaşın otuz dört, bin dokuz yüz on beş
Artık, albay oldun, ne hayal, ne düş
Anafartalar’da düşman oldu, leş
Saatin, ölümden kurtardı, ATAM

Bin dokuz yüz on altı, generalsin
Bitlis ve Muş’ta, kurtarıcı elsin
Halep’te, yedinci orduya dilsin
Orda, düşmanları kırdın, ATAM

Yıldırım ordularına, baş oldun
Bandırma vapuruna da, eş oldun
Bin dokuz yüz on dokuz da, düş oldun
Sivas’ta, ilk kongre yaptın ATAM

Erzurum Kongresi’ne başkansın
Milletvekilliğine, gitti şansın
Ankara, ebediyen seni ansın
Otuz Ağustos, zaferimiz ATAM

İlk hedefiniz, Akdeniz’dir dedin
Savaş değil, ölüm emrini verdin
Cennet vatanı, kurtarmaktı derdin
Kanınla, canınla, savaştın ATAM

Bin dokuz yüz yirmi üç, unutulmaz
Yirmi Dokuz Ekim’de, Türk tutulmaz
Bayrak, dalgalanmıyorsa, yatılmaz
Artık, cumhurbaşkanımızsın,ATAM

Atatürk’sün, kurdun CUMHURİYETİ
Devrimler, laikliğin hürriyeti
Büyük nutkun, ulus’uyun niyeti
Her zaman, senin izindeyiz, ATAM

Bin dokuz yüz otuz sekiz yılında
Saatler dokuz beşte, On Kasım’da
Türk Milleti, ölümünün, yasında
Bizleri, yetim koyup, gittin ATAM

Bu vatan, bu bayrak, bize hediye
Atalarımız, kan içti, su diye
Paksoy’um, hedefimiz, aynı gaye
Sen, mezarında rahat uyu, ATAM