Atadan Şiiri - Muhammet Bahadır Çetin

'türk' ırkının isyan nefesidir ki, kutlu soyumuz 'oğuz'
'beyleri' korku bilmez, yaratılmışların efendisidir 'milleti'
'işit', kaldır tuğunu ulu tanrı katında, bulutlardan 'üstte'
'gök' mavisi sana uçmağın eşiğidir, buduna 'ayrılık' basmasa

'altta' yatan atalardan utanır, üstünde gezdiğin 'yer'
'delinmese' kara sancakların, varolacaksın sen 'türk'
'milleti' turan bayrağına, eriştireceksin tutarsan 'ilini'
'töreni' sakınacaksın türk, bilmezsen azrail dedikleri 'kim'

'bozabilecekti' birliğini, yurdunu; boyun eğsen yağıya 'türk'
'milleti' ki en şereflisi tengri'nin yarattığı, acziyetinden 'vazgeç'
'pişman' kesilmeden ölürken ve dirilirken türk, kutlu turan yolunda 'ol'

" türk, oğuz beyleri, milleti işit: üstte gök basmasa, altta yer delinmese, türk milleti, ilini, töreni kim bozabilecekti? türk milleti, vazgeç, pişman ol! "