Yem vermeden serçelerime, güvercinlerime,
Seslenemeden kedime, köpeğime,
Sormadan aç mısınız diye?
Helalleşmeden sevdiklerimle.
Giyip kırmızıları, takmalıyım bembeyaz fularımı.
ATAm diyen, sözcüklerim boğazıma dizilirken
Dokunmalı elim, yakamdaki rozetine.
Bir kalem,
Bir iki satır, son birkaç kelimem
Dökülürken anı defterime,
Kanı donsun mürekkebin, sussun kalemim,
Bitap düşsün bitap, yorgun bedenim.
Son isteğim?
İşte oraya!
Atatürk Orman Çiftliğine,
Oturtsunlar beni hasır sandalye üzerine.
Son kahvem;
Bir Türk kahvesi,
Beyaz zemin üzerine mavi desenli,
O olsun, o resmindeki fincanın ta kendisi.
Uzanırken, tir tir titresin ellerim,
Bırakın!
Türkiyemi düşleye düşleye,
Yudum yudum içeyim.
Açık alnı, masmavi gözleri
Nokta nokta işlesin yüreğime,
Dibine çökmüş telvesinde.
Bir el kapatsın kirpiklerimi
Atatürkümün elleri niyetiyle.
Kayıt Tarihi : 3.5.2012 23:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk'ün, kahve içerken fotoğrafını seyrederek yazılmıştır. Naçizane yüreğimden kopanlar bunlar oldu. Umarım layık olabilmiş, başarabilmişimdir. 'Son Kahvem' adlı II. Şiir kitabımın kapak şiirini sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum, hepinize teşekkür ediyorum sevgili arkadaşlarım.
Değerli dost.
Sevgili ustadım;
Şiirinizi beğeniyle okudum.
Harikaydı.
Kutluyorum + 10
Yüreğinize salık.
Kaleminiz daim olsun.
Nice güzel paylaşımlar diliyorum.
Sevgi ve saygılarımı sunuyorum......
TÜM YORUMLAR (2)