16.06.1983 - Trabzon
... meğer sensiz ne eksikmişim
Ne yalnızmışım, ne kadar azmışım
Aklımda Karadeniz mavisi bir çift göz,
Sıcaklıktan uzakmışım.
En İç Anadolu haliyle
Sana huzur versin Tanrı.
Ağrıtıp incitmesin Doğu yanları
Her ikliminde nefes alman,
Huzur veriyor Marmara'nın...
Vuslat diyorum,
Öğrenerek, anlayarak, paylaşarak, anlaşılarak
İçini ısıtır kaç kez Güney'den
Hayranlık duyarak insanın,
Sadece var olmuş olması yeten biri ile.
Uyuduğunda,
Mavi gözlü bir kızan koynumda yatıyor gibi
İçim merhametten eziliyor.
Çocuk halini düşünüp, seni bir daha seviyorum.
Uykudaki gözlerinden öpüyorum,
Ata'm, Paşam
Sevmek için ne çok sebep veriyorsun...
Kayıt Tarihi : 22.12.2018 21:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!