Ata evlat Şiiri - Atilla Durukan

Ata Evlat

arada ugrayıp kapıdan bakan,
kendine iyi bak,deyipte gitmek.
hal,hatır böyle sorulmaz oğul,
hal hatır derindir, ağırdır oğul.

gece uykusuzluğun bedeli ağır,
yemeden,yedirip, giydirmek haktır.
evlat aglamadan,yerine ağlayan,
anadır,atadır haktır, ağırdır.

insana zul dur, ağırdır evlat,
varlığı bilinip te önemsenmemek.
olsa da kocası veya karısı,
onlarda büyüktür, haktır, ağırdır evlat.

günahlar, günahlarla hiç yıkanır mı,
dökülen göz yaşları ağırdır evlat.
varlığında önem verilmeyenler,
yokluğu çok zordur,acıdır evlat.

var iken uğrayıp hal, hatır sorun,
arada bir zamanı da ona ayırın.
bir yudum suyu,dilim ekmeği,
ana veya atayla yiyin ey evlat.

anadır,atadır, artık onlar nur,
bu gün var iseler, yarın hiç yoklar.
kalan mirastır, bitip tükenen,
acısı yürekte yanar, hiç sönmez oğul.

var iken varlığı ile hep mutlu olun,
unutmayın atanın akan yaşları.
ya yakar cenneti, cehennem eder,
ya da cehennemi güle çevirir.