Ata bak nasılda süzülüyor ayakları havada kanatlanmış gibi
Üstünde biniciside yok gidiyor nerede kimbilir onun sahibi
Üstelik ağzındaki geminide almış azıya tutulamaz yok onun kimsesi
Hırsından ağzında köpük sürekli inip kalkıyor yorgunluktan burun delikleri
Neydi kızdıran onu bu derece yoran hırsından soluyan nefesini
Belli ki üstünden atmış kendini sürekli kamçılayan efendisini
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta