Çok genç, körpe
-Başını koysan omzuma-
Acısı aşk, yegane
-Ellerin olsa avcumda-
Güzelim, biçare
Anlayamayacağım galiba bir türlü
Ne buluyor KADINlar
erkeklerde
Çünkü yok onlar gibi mükemmel
Evrende
Bunca zaman
Ölmek için bir sebep aradım
Ama artık
Gerek kalmadı
Çünkü
Aşığım
Yalandan sevmesini
Bende mi öğrendin
Yargılamıyorum seni
Bu sadece merak
Çünkü
Yalnızlık benim için
Bir sarhoş akşam üstü
Bir cehennem yaz yakışı
Rüzgarlı kış ayazı
Dokunmamışım yüzüme uzun süre
Anladım sinirden kesince sakalımı
Kemik bıçak sıyrılınca kınından
Ortadan ikiye ayrılacak Afrika
Yağacak karla karışık yağmur
Dolacak Afrika gam keder buhur
Ve her yerde güvercinler çırpınacak
Ne sana gelebiliyorum
Ne senden geçebiliyorum
Ne yaptın bana
Ben ki nice çiçek bahçelerini dağıtıp geçtim
Ama bu başaklar arasında
Yine yiten bir bahara istinaden,
Kaçıncı gözyaşı bu akan?
Kaybolmuş savrulan dünyaya karşı umur.
Alınmış bir çocuğun ilk lokması elinden
Kavuşamaz artık uzaklar.
Herkesi ama herkesi
Şehirdeki en yüksek binanın
En üst katındaki
En büyük pencerenin önüne
Davet ediyorum
Oradan aşağı atlayıp
Derin bir nefes çektim içime, burnumu yakan
Ölüm rüzgarının kokusu.
Derin bir sessizlik duydum, çığlıklara boğulan
Kelebeğin kanatlarında.
Derin bir yalnızlık buldum, kadehinin son
Yudumunda.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!