genişçe ovanın ortalık yerinde
bereketli has topraklar üzerinde
ine çıka küçücük tepeciklerde
soluk soluğa koşuyorken doru at,
doğal sahnesinde dans ediyordu…
uyanmıştı duyunun eski devleri;
yel mi dalga dalga salınan yeleyi,
yele mi inceden okşuyordu yeli,
çırılçıplak görselliğe içsel inat;
at ile yelden başkası bilmiyordu…
Kayıt Tarihi : 17.4.2018 20:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Avni Baştaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/17/at-ile-yel.jpg)
Şiirinizi beğenerek okudum.
Tebrik ederim.
TÜM YORUMLAR (1)