At gözlükleriyle bakarmışım sanki etrafa
Yönümü görmüşüm adeta
Toz pembe hayallerle süslü anımız
Nede anlamlıydı o zamanlar dünya
Eski aşklar yok bağlılık yok
Devir değişti değişti dünya
Kimi kimsesi yokmuş gibi
Şu evlerin içinde neler yaşanır bilinmez
Sırra kadem basmış insanlar
Karaya oturmuş gemiler
Pembe panjurlu hayali evlerde yaşamak
Yanlızlığı sevdim her şeyden yorulduğumda
Gücümü yollardan topladım yürüdükçe takılıp
Yürüdükçe güçlendim
Sevgi emek isterse saygı sonsuzluk ben isterdim biraz mutluluk
Düşünürüm kendimden başka herkezi
Kendimi sıkar hep kıskaçlarım
Biraz sevgi istedim biraz yalnızlık
Bir bağım var dünyayla oda tek canım.
Kayıt Tarihi : 13.1.2015 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bazen hayat o kadar zorlarki neye sığınırsan olmaz.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!