At Gözlükleri Şiiri - Ayşegül Atmaca

farkettimde doğallığımdan uzaklaşmışım son zamanlarda
salatayı elle yiyememişim mesela
millet ne der diye düşünmüşüm hep
milletle yatıp milletle kalkmışım ne varsa
kısıtlamışım kendimi birçok şeyden
akvaryumdan seyretmişim dünyayı koca okyanus dururken
cesaretimi toplayıp kurtulamamışım bir türlü at gözlüklerimden
atamamışım kendimi fırsatlara
kaybetmeyi düşünmüşüp hep hayatta kazanmakta varken
susmuş kalmışım öylece bir kenarda
sustukça sömürülmüş duygularım
sustukça üstüme gelinmiş
sustukça sıra bana gelmiş