Bir ramazanın ilk günleri, çalıştığım işyerinde (40 civarında büro elemanının çalıştığı bir işyeri) çaycıdan çay istedim. ‘’Abi herkes oruçlu, çay içen yok, iki-üç kişi var diye çay demlemedim’’ dedi. Ama tuvalette tütün kokusu var. Ayrıca, bazı arkadaşların, avuçlarında gizli gizli içtiği sigara da görmüştüm. İki üç gün işyeri dışında, her birini ayrı ayrı yakalayıp, ‘’ yahu gel işyerine gitmeden bir çay içelim, işyerinde oruç tutanlara karşı ayıp oluyor’’ dedim. Hiç itiraz eden olmadı.
Daha sonra, işyerinde çaycıya ‘’Ahmet efendi bu gün çaylar benden olacak çayı kaynat’2 dedim. Ahmet efendi gene, ‘’abi içen olmaz çay ziyan olur.’’ Deyince, ‘’içen olmasa bile 20 çay parası benden’’ dedim ve parayı peşin verdim. Çaylar demlendi geldi. Önüne çay gelen sağa sola baktı. Sonra bana baktılar. ‘’Oruçluyum!’’ dese ben biliyorum oruçlu olmadığını… İki üç kişi çayı alınca hepsi de çayları alıp içti…
Herkes hem kendini hem çevresini kandırıyordu. Kendini kandırmak başlı başına bir sorun…
***
Aynı iş yerinde ramazan ayında ‘’oruç tutuyoruz!’’ diye birbirini kandıran kişiler ne ise, bu gün de çevrelerinden çekinerek AKP’ye karşı olduğunu söylemekten korkanlar da aynısıdır. Hem kendini kandırıyorlar hem de çevresindekileri… Ama hepsi de cesaretle ‘’Ben bu saçmalıklara artık dayanamayacağım!’’ demiş olsa, istenmeyen adamdan kurtulmuş olacaklar. Yüzlerce insanın bir kişiden korkarak, o sandalyelerde milletin ahını almaktalar, işlenen suçlara ortak olmaktalar. Ama bir bir reisten memnun olmadığını söyleyenler bir gün hepsi birden bunu söyleyebilecek onur ve cesarete sahip olmaları halinde, tarihe bir kara leke olarak geçmekten kurtulmuş olurlar. Bu da hem kendileri hem de millet için hayırlı olur.
Tamamını Oku
