Zorba ki hem ne zorba, vicdandan mahrum kalmış,
Yaptıkları zulümle, Rab’binden utanmamış…
Acımadan bütün gün, hayvanı çalıştırmış,
Fazla yem yedirmemiş, şahsını kazandırmış…
Alıcı gelecekmiş, her kuruşu ödenmiş,
At o anda emanet, ihanette işlenmiş…
Alıcı atı almış, at hep mal zannedilmiş,
Dinlensin istememiş, hayvan birden tükenmiş…
Bu hakka hiç uyar mı, bu dinimizde var mı?
Yorgunluktan ölmesi, insanlığa sığar mı?
(2012)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 9.6.2013 13:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!