Artık başım hep yukarda çünkü
Nereye gitsem sadece gökyüzü vardı yanımda
Ve korkmuyorum yürürken takılmaktan bir yalnızlığa
Biliyorum ki başım eğik olursa beni YER bu YÜZÜ
Tesadüftü benim aşklarım,
yolda görülmüş bir komşu sohbeti kadar kısa
ve havadan sudan...
Herkes uçurum birbirine
ve yüksek kalabalıklar dolaşıyor şehirde,
artık yalnızlık daha ulu ve orta...
Kibritin, ipi çekilmiş bir muma çektirdiği acıyı çekiyorum uykularımda
Uyanıyorum, gözlerimde bir damla ışık yok yaşama dair...
Tutmuyor günler birbirini, beşinci mevsim bu yaşanan
Ay tam gün nöbette,
Bulutlar örtmüş güneşi ve o ısınmakta
Bunun arkası yaz belli ki...
Kısa fakat çok çok derin anlamları gizleyen erişilmez hisler