Asya'ma Şiiri - Yılmaz Helimergin

İğdenin yaprağında süt sefit, ak gelinlik,
Deryadan akan yelin ruh serdiği serinlik…

Asya adlı kızımı tedirgin bekleyişim,
Çağımı yargılattı akşamın günlüğünde.
Doğmamış kaderimde düne gün ekleyişim,
Özlem oldu ve taştı sırların mabedinde.

Ihlamur yaprağında yüzyıllar görüyorum,
O asırda yaşanmaz cennet kokan çiçeğim.
İnandıkça şahsıma kor közyıl örüyorum,
Bahtın pek açık olsun yaşam deren meleğim.

Lakin sen yine de gel, gökten inen silinmez
Set yığarım korkuna, yanındayım ebedi
Yeni derlenmiş gülden düşen çise itilmez,
Ruhumda yerin derin, aşınmazsın ebedi.

Güzlerin özlemisin, bekleyişsin, nimetsin
Duygulu anlarıma sır verdiğim feryatsın.
Yeşermiş tohumların özündeki kısmetsin,
Coşkusun sen hazanda, çağlayansın, hayatsın

O vakit gece sinsin, vuslata tül gerilsin
Annenin hoş telaşı artık murada ersin.
Takvimin yaprağında ana rahmin silinsin.
Sayfan açıldığında Rabbim hayırlar versin…

05-06 Haziran 2011