......
Hiç mi hiç
Ben ölümü
hiç mi hiç görmedim
Ben öldüm mü
ölüm de beni görmeyecek...
A.R.Ergüven...
arada bir
arada
esip geçen imbatın yüzüne konup
sönmeye yüz tutan
buzun alevine dokunduğumda
katlanarak sökülür suyun ince sabrı
Sigaramın salkım saçak dumanında
Sözümün sırılsıklam terli yanlarıyla
Gürültüsüz duygularımın çırpınışlarında
Çaresiz kalıp düşlerimi yitirdiğimde
Size hep anlam yüklü
Şiirler yazmak istedim..
.
Yazgılar gelip geçiyor ömürden
Ömrümün göz penceresinden
.
Uyanık adımlarla dolanır sokaklarda ayakları
Nefesi yarından ödünç alınmışçasına huysuz
- dönmem yüzümü yukarı
akan yıldız serpilen kehkeşan
toprağa dökülen yıllanmış kaç kuş
giyinmiyor şafağı artık hiç bir ten
seslendiğinde
göz seğirmesi
ölümüne
konuştu silah
şahlandı
şakinin demir atı
Sıvanıp yalnızlığını
İhanetini tutuşturdun
Kimselere sezdirmeden
Resen eyledin yüreğimi
Anıların lök ağrısı
O
Bir
Şair...
gördüğüm o ki şiirleriniz eleştiri alıyor ne güzel. Ama eleştirileri dikkate almanızı da yeğlerim
sevgiler
birde şiirlerimi okumanız ricamdır.
e okumuşken antolojiminize de alırsınız sanırım.