Asya Gülgün Özkan Şiirleri - Şair Asya G ...

Sonuncu baharının sabahında
İçinden geçen sis dalgası ol
Ardından gelen güneşe yaslan
Bittiğin yerde, baştan başla
Filizlen, yeşile dön
Dallan, budaklan

nerede bittiği bilinmeyen akışlı
gözlerinizi seviyordum en çok
yeşil giysili

karanlığı ardından sürükleyen zaman boyunca
gün güneş’ e şaşkın………


.

zaman
eskisinden
daha durgun
öylesine sığ
ara ara heveslenip
acıları savuran

.

yorgun yolların ciğerlerinde
söndürdün aldığın her nefesi
çıkmaz sokakların
deprem gölgelerine hapsoldu
tenindeki vişneçürüğü ışıltı
artık bakışlarından sökülüyor

yılların
soğuk heveslerinden
lehimli yalnızlığın
göz hapsine
hesapsızca terk edilen
avuç

biraz açgözlü
susuzluğun ağzı

-kimseler tutamamış

çıldırasıya fırdöndü

upuzun zamandır
fena halde habis sesi
esirgenmiş itibarî
epey aşınmış,
epey de argın…

Bin yıllık misafirler/ ses / ışık



Kapıları çalıyor şehirlerin
Kum taneleri akarken zamanı geriye sarıyor