Aşure Şiiri - Suzan Çelik

Bedbaht mecnun besbelli! Savaş açmış ayete
Dilinde küflüdür küfür, saldırırken örtüye
Hem cem olmuş hak için, sahip olmaz diline!
Çerez yapmış Hakk emrin gafil sanmış aşure!

Katık etmiş isyanın! Bilmez Nuh’un aşı ne!
Yerken kör hem nankör küfreder Efendisine!
Gözü aşındadır milletin sanki vatan aşhane
Sahip oldum der sonra kırılası eline beline!

Gör nasıldır ol aşure, çeşnideki mana ne?
İsyan birlik sayılmış birlikteki kasıt ne?
Demiş simge aşure, a zalim otur kendin ye!
Alır simgeni ha dökerim ta dağın tepesine

Böyle kıyas olmaz ah! Görülmüş mü nerede?
Bid?ate çevirmiş aşımı sanır yaptım hasene
Hayret ediyor insan, pervasızlık son radde
Nasıl çanak tutulur o rezil politika işine

Zahir zehir katmış yazıktır mübarek yemeğe
Layık mı söyle aşure haddin bilmez densize
Kalsam aç hem biilaç, neme lazım, katık ne
Kutsanmış mı? Bir bedeat, ermemiş nefasete

Tuzlu zeytin yeter! Götürsün Sure-i Tin?e!
Hüküm Veren vermiştir gerek var mı tevile
Muhalefette, nasibi yok Nur?dan tek kelime
Ahzab?a ihanetle rezildir! Hizipçi bibehre!

Dön maziye ki Dost?lar didindi hep yiğitçe
Sarptı yokuştu yollar, bakmak olmaz geriye
İtibar etme yabana ele, takılmazsın tümseğe
Korkma kalmaz gidersin sarılırsan mertliğe

Madem yanar durursun nicedir Yar diye diye
Özünde bil azığın yolun da hem daim yükseğe
Heyhat! Nice beklersin! Ne uğruna! Ne diye!
Varlık yokken vermektir Hakk yoluna hediye

30 Ocak 2008