Âsûde Şiiri - Mehmet Cıngır

Âsûde,
Ne lapa lapa yağan kar,
Ne Balkanlar’dan esen sert rüzgâr,
Dondurmamıştı beni yokluğun kadar.
Senin yokluğunda inan bakmadım kızlara,
Adını yazdım,güneşe,aya ve yıldızlara
Âsûde…
Yokluğunda avuçlarımdan kayıp gitti bir boşluk,
Denizlere karışırken başımdaki sarhoşluk;
Çizdim resmini bir pembe sahile.
Anlattım seni dalgalara ve mavi denizlere
Âsûde…
Başımın altında bir yastık…Yırtık,
Kafam rahat değil,karışık,
Dumanı tüten Osmanlı kahvemiz yok,
Elim eline dokunmuyor artık
Âsûde…
Çektiler aramıza çelikten bir perde.
Muhtaç etmesin Rabbim ne merde ne namerde.
Aşkımız tuzla buz oldu o uğursuz gecede
Şimdi sen nerdesin ben nerde?
Âsûde..
Ey Ortadoğu’nun veBalkanlar’ın muhteşem kızı!
Ne ifade eder bilirim senin için ay ve kırmızı…
İnan benim de yüreğimde hep aynı sızı!
Ruhumuza sindi o gecenin izleri,
Anlayamaz bunu o gecenin dilsizleri.
Aşkımıza mezar oldu yırtılan o uğursuz gece
Âsûde…
Yokluğunda büyüdü içimdeki hasret.
Bir garip rüyaya daldı gözlerim!
Martıların kantlarında bir keder,
Yokluğunda baykuşlar beni nasıl teselli eder
Âsûde…
Yıkılmış mağaraların karanlığı içimde,
Martıların kanatlarında bir hüzün,
Yokluğunda zindan olmuş aynalarda yüzün.
Merdiven basamaklarında dururken izin,
Adını yazdım mavi dalgalarına denizin
Âsûde…
Ah bir bilsen!
Mızraklı süvariler var içimde.
Bir merdivenin en üst basamağında
Büyür gülüşün gözlerimde…
İşte o zaman ölüm küçülür yüreğimde
Âsûde…
Tek inandığım,
Tek dayandığım,
Tek güvendiğim,
Sendin.
Adın gizlidir üç hecede,
Gelsen zifiri karanlık gecede,
Ayak sesinden tanır ruhum seni,
Âsûde…
Şimdi dalgasız ölü deniz gibiyim,
Rıhtımda çürümeye terk edilmiş bir gemiyim.
Ben aşkın darağacında bekleyen idamlık,
Gözlerim gözlerinin hasretiyle yıkanır artık…
Bugünlerde ben,
Kafdağı kadar uzak da olsam senden
Hayalimde gözüm gözünde olacak,
Gülüşün hep aklımda kalacak
Âsûde…