Kırmak istemedikçe kırıldım,
Gitmek istemedikçe kovuldum.
Ben onlara acırken, kıyamazken,
Onlar hep bana kıydı.
Saçı yere düşse alıp saklayacak kadar sevmiştim birilerini,
Ama onlar saçımı yolup elime verdi.
Şimdi bana yeniden insanlara güven, sev diyorsunuz.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta