Kırmak istemedikçe kırıldım,
Gitmek istemedikçe kovuldum.
Ben onlara acırken, kıyamazken,
Onlar hep bana kıydı.
Saçı yere düşse alıp saklayacak kadar sevmiştim birilerini,
Ama onlar saçımı yolup elime verdi.
Şimdi bana yeniden insanlara güven, sev diyorsunuz.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta