Asrı Saadette müminler yasadı imtihanın en çetinini
Rasulallah kıyamazdı ağlardı yüreğiyle birlikte gözleri
Kutlu başına reva görülürdü işkencenin en igrenci
Kabenin dibinde ibadet ederken Ebu Cehil döktü devenin işkembesini
Koşa koşa geldi güzeller güzeli kerimesi
Ağlama kızım deyip Rasulü Zişan teselli etti incisini
Fatıma eğer bizim başımıza gelenler gündüzlerin başına gelseydi
Gündüzler gece olurdu deyip ceyhun etti gözlerini
Hubeyb darağacına getirildi ve sağına soluna bi göz gezdirdi
Papaz dinini değistirmesi için son bir fırsat sana dedi
Öğrenmek istedi yerine Muhamnedin ölmesini ister miydi
Hubeyb ağlamaya basladı ve ekledi
Degil Efendimin yerimde olmasını ayağına bir dikenin bile batmasına razı olamam ki
Selamını verdi Esselamu Aleyküm Ey Sevgili
Cennetler Hubeybine koştu müştaktı zaten cennetler Onun yollarını gözlerdi
Ve Hubeyb şehit edildi
Cebrail Allah Rasulune haber verince Rasulullah ayağa dikildi
Ağladı ağladı ve buyurdu kardeşiniz Hubeyb sehit edildi
Kıldı cenaze namazını uğurladı Rabbine şehidini
Yine kutlu bir sahabi ķızgın yağın olduğu kazanın içine atılmiş vaziyette
Et kemik birbirinden ayrılmiş bir şekilde
Şıradaki sahabi Onu görünce
Ağlamaya basladi kendinden gecercesine
Sordu hükümdar korktun mu ölümden
O da dedi ki benim Allah ve Rasulü sav için verecek bir canim var ömrümden
Keske bin canım olsaydi da vazgecseydim hepsinden
Ammar Bin Yasir ailesi zulüm gördü Ebu Cehilden
Sümeyyeye dedi Muhammede aşıksin o yuzden dönmezsin dininden
Sümeyye tukürdü Onun suratına en nefretlisinden
Iki deve bağlandı Sümeyyeye biri bir tarafa digeri öbür tarafa ceker en iskencelisinden
Sümeyye sehadete erdi hem de ilk sehit mertebesiylen
Hz Hamza şehitler sultanı Kainatin Sultanin süt kardesi
Acımadan deşti yüreğini Hindin kölesi Vahşi
Hamza savas sonunda tanınmayacak bir haldeydi
Allah Rasulü çağlayan etti yüreğini
İnci gibi gözyaslarıyla yıkadı cesaret timsali şehidini
Efendimizin ağıdına yer de gökte kahrolurcasına eşlik etti
1.bölüm sonu
Kayıt Tarihi : 19.9.2017 13:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zulum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!