Asri mezarlığı Şiiri - Kaan Metin Çelik

ASRİ MEZARLIGINDA AŞK

Bir gün yolum düştü
Asri mezarlığına
Etrafta bir aşk lal sessizliği
İçimde bir ürperti
Ortada musalla taşı
Kim bilir kaç ziyaretçisi oldu
Dolaşıp durdum
Mezar taşları arasında
Birden gözüm az ilerdeki
Mezar taşına ilişti
Nerde olursan ol
ayda bir gel emi anne
diye yazılmıştı
Taşlara bir acı bir feryat
Öylece kazınmıştı
Bir başka taşta
Bir anne yavrusunun acısını
kırık kalpli diye yazdırmış
Resmini yapıştırmıştı
Mezarın içindeki kız
Daha on dört yaşındaydı
Kabrindeki çiçekler
Onun gibi daha solmamıştı
Ben bile bittim kahrımdan
Annesi nasıl dayanmıştı
Gülen yüzlerini maviş gözlerini
Toprak ana bağrına basmıştı
Bazıları daha bebekmiş kundak içinde
Kundağıyla gömmüşler kefen niyetine
Kimi asker kimi polis
Şehit düşmüş vatanı uğruna
Hasret gitmiş eşine yavrusuna
Hepsinin sonu aynı ama
Mezar taşları bile ayrı ayrı.
Kiminin dört başı mamur
Kiminde taş bile yok
Kimisi sahipsiz
Kiminde ağlayan çok
Bilmem duyuyorlar mı
Görüyorlar mı gelenleri
Bir zaman güler oynarken
Şimdi susmuş lal olmuş dilleri
Bizlere bir ders olsun mezarlıklar
Hayatını boş amaçlar uğruna harcayanlar
Arada sırada buraya gelmeli
Ömrün en acı bestesini
Burada dinlemeli
Hayatın en acı bestesini onlardan dinlemeli