Yine geldim başladığım yere okuduğum ayet gönlüme dolandı,
Fevelli vecheke şedrel mescidil haram.
Bizim dergahtan içeri eğri odun girmezdi,
Söyle nasıl girebildi iki büklüm kuru kafa?
Aşk sol kürek kemiğimden yaratılan mı, bana yasak elmayı yedirten mi.
Babamın çöl ortasında bırakıp hurma dalıyla yeri eşeleyen kadın mı?
Sen söyle Nuşirevan! bizim aşkımız senin adaletin kadar da mı değil?
Susuz dudaklarım ateşe fırlatılmaya bekleyen bedenim. Karıncanın ağzında taşıdığı derya da boğuldum sevgilim.
Ya kaf Ha Ayın Sad...
Anlatamadım derdimi de böldüler ruhumu doğudan batıya.
Yere düşen inci tanesi, kanat seslerinde aradım cennet gözlerini ama bulamadım.
Şimdi sessizlik vakti yağan yağmur damlaları taşıyor etrafım.
Aşk belki de ilahi sandal içine giren bir çift hasbihal miydi.
Karanlıklar geçti üzerimden dokuzyüz yılı aştı hissetmedim.
Örümcek ağında aradım seni belki bulursun beni geçit vermedi kaderim.
İşte yine başladığım yerdeyim.
Kayıt Tarihi : 4.10.2019 21:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!