Arkamda tahta kapılı bir ev
Cumbalı pencereleri
Numarası yedi.
Sen yoksun ya
Kim sular şimdi
Boynu bükük kalan fesleğenleri?
Kim düşünür
Merdivenlere dizilmiş saksı çiçeklerini?
Asma ağacı desen
Kendiyle sarmaş dolaş
Bir ben yalnız
Bir ben kederli
Bir de yüzümde ki o masum telaş
Gittiğin günden beri...
Biliyorum gelmeyeceksin
Sustum
Gözyaşım anlatsın
İki basamaklı balkonda
Gözüme düşen o acı bekleyişi...
Arkamda tahta kapılı bir ev
Numarası yedi
O da benim gibi umutsuzca bekliyor seni...
Arzu Karadoğan
26 ağustos 2013
Kayıt Tarihi : 26.8.2013 03:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Asmaaltı sevdası
