Asma yılanı Şiiri - Macit Kuruçay

iki zebranın sırtından
çektim aldım siyah ipek şeridi
beyaz kaldı
beyazı çektim
kırmızı
kırmızıyı çektim
beyaz
çektim aldım kemik rengini
mis gibi ıslak toprak kokusu
sindi teessüs etti avuçlarıma
bu dedim işte bu
işte bu
hiçliğin serencamı insicamı
ve gördüm ki her renk vedîa
her renk sadece
şatafatlı bir saray serabı
dünya dünya derken ahâli
nerede ise pîrifâni iki zebranın
mübrem yazgısına yetiştim
bu da eder silindir hesap
yirmi dört yirmi dört elli
şu boğuşmalar erkli güç
çayır çimen billûrsu
haremde hamamda
takunya toynak
kısrak kişnemeleri
gördüm kralların su içtiği
altın gümüş som kadehleri
duydum akustik kılıç seslerini
ezilen asmada üzüm
asma yılanı
ve kûzebaz şarap
kaybolan doyuran
buharda buğulu kıkırdamalar
derin şehvânî fısıldamalar
cümbüş cümbüş
boyunda gırtlakta kulakta
yenik diş izi
kaynayıp gelen damarlardan
beyaz nesil
siyah nesil
kirli nesil
çamur nesil
sığır kuşları neşeli
sığır kuşları cıvıl cıvıl
serçeler de öyle
ağnıyor kumun içinde
titreyerek bilerek
siyah göç başladı
geride kalan
göçmen kuşlar terli yorgun
kaygılı ürkek
kanatları paslandı
sesi kısıldı susmaktan
belki de bundan mütevellit
gözleri sonsuza kadar kapalı
bakmıyor ki felekten aşağı
bakmıyor ki yerin yüzüne
bir baksa
göç maviye çalacak
boyanacak göç kızıla
bir baksa
yüreği kafesini kıracak
yüreği kafesini yırtacak
bir baksa bakmıyor ki
yetmiyor yüreği
öncü kuşların
dönüyor dönüyor
vuruluyor nâzenin başları

5 Aralık 2017 Salı